چند روزی است دلم تنگ محرم شده است ... !
چقدر خوبه که محرم اومده و ما هنوز زنده ایم تا برای آقامون عزاداری کنیم ؛ بر سر و سینه بکوبیم و ابراز ارادت کنیم . پس ... پس خدایا شکرت !
شاعر میگه : " عشق فقط یک کلام ... حسین علیه السلام . "
البته عشق به امام حسین (ع) فقط عزاداری و سینه زنی آن هم در مدت زمانی محدود نیست ؛ یعنی این نباشد که تا محرم آمد ذکر حسین حسین شروع شده و بعد از درآوردن لباس مشکی همه چیز به فراموشی سپرده شود تا محرم دیگر که اصلا معلوم نیست زنده باشیم یا نه ... !
به قول حاج رضا هلالی :
منی که عاشق و دیوونم ؛ به پای عشق تو میخونم ؛ نه فقط ماه محرم که ... ؛ روز و شب اسمتو میخونم .
و این که : هدف از عاشورا و شهادت سید الشهدا (ع) تنها این نیست که محرم بیاید و ما عزاداری کنیم ! البته این بد نیست ، بلکه بسیار خوب و پسندیده است ! اما ... اما موضوع مهم تری نیز هست که عشاق الحسین (ع) باید آن را اولویت اول خود قرار دهند .
سید الشهدا (ع) میفرمایند : " انی احب الصلوه " ( من به نماز عشق می ورزم ! ) ایشان در بحبوحه ی عاشورا نماز را به جنگ اولویت دادند !! حال چه فایده دارد نماز واجب خود را نخوانیم در حالی که آقا رو این امر خیلی تاکید داشتند ؛ بعد هم برای همان آقا سینه بزنیم !؟
[ این مطلب " فقط " نظر و دیدگاه بنده در این موضوع است و ممکن است با دیدگاه و اعتقادات شما مغایرت داشته باشد ! ]
هر جا که هستید ، تو هر هیئتی ، موقع سینه زنی ، موقع نوکری ، دعام کنید ...
یــا حــســیــن (علیه السلام ) ...
